¡A por la semana!
-¿Y tu, Tino, no te quejes nunca, ho?
-Na. Yo siempre fui estoico, desde guaje.
-Yo yera más de Laudrup, por como tiraba les faltes.
-Ye una filosofía de vida, Josiantonio.
-¿Qué, ho?
-Hai que reprimir los sentimientos y aguantar pacientemente los embates de…
-¿De la liga?
-No, coño, de la vida.
-Ah. Pero…
-El tema, Josín, ye parar.
-Eso ye cosa del porteru. O del árbitro, tío, si da-y por parar el partío.
-Parar pa escuchanos a nosotros mismos y fortalecer la salú mental.
-Pos nun sé cómo te arregles, Tino.
-¿Por?
-Yo, tío, empiezo la semana con un rebote y una mala hostia…
-Aceptar que munches coses escapen a tu control ye una de les claves de la libertá interior.
-¿Quién lo dijo?
-Epicteto.
-¿De qué jugaba esi cabrón?
-Deja en paz el fútbol, Josín, y céntrate no que depende de ti.
-Si yo toi centráu. Pero…
-Sí, ho. Tas más pendiente del VAR y la sala VOR que de mirar nel to interior.
-¡Ye que menudu, finde, cagonrós!
-¿Entós?
-Reñí con mi pa polo de Olmo, cola la mi muyer polo del Tartiere, con tolos colegas pola Supercopa…
-¿Ves, Josiantonio? Sufres por pijadas. Yo non.
-Home, ye que tienes unos güevazos…
-Aplico l’estoicismu a la vida diaria.
-Te la pela tou.
-Non, señor.
-Home, non.
-Controlo les mis emociones, non como tu, que tas sin cepillar.
-¡Vaya muermu, tío!
-Al contrario.
-¡Vivir así, sin una birra, sin quejate, sin protestar..!
-Acepto lo que nun puedo manejar y asi conecto.
-¿Con quién, ho?
-Con mi calma interior. Toi más tranqui, ¿oíste? vivo meyor.
-Menudu gurú tas fechu…
-Céntrome solo no que puedo controlar. Yá ta.
-Yes más raru que…
-Yo nun me dejo influyir polo que pasa a mi alrededor.
-¡Vaya cuajo, Celestino! ¿Y desde cuando…?
-¿Sabes que l’estoicismu surgió nel siglo III a de C.?
-Yá. Ye qu’antes de Cristiano nun había na. Santillana yera otru estilo…
-Nada ye bueno ni malo, Josín. Depende de cómo te lo tomes.
-¿Sí, ho? Pos voi tomar la cerveza d’un tragu porque con esi rollu, tas poniéndome malu.