Sensación térmica

La mio envernada va per dientro, ¿oíste?

Borrasca interior. 

-¿Ónde vas tan veraniegu, Celso?

-¿Por?

-¡Coime, tas colarau como un tomate!

-Home, con esti calor…

-¿Calor?

-Claro, Nicanor. El temporal ya pasó.

-¿Qué dices, ho? Si ta xelando…

-Na.

-Tamos n’alerta por baxes temperatures.

-Pijaes. Tamos en primavera.

-¿Cómo ye, ho?

-Según l’añu nuevu chinu…

-No jodas, Celso. ¡Fae un cutu que escarabaya el pellellu!

-Bobaes.

-¿Nun visti lo que marca’l termómetru?

-Na. Lo importante ye la sensación térmica.

-¿La qué, ho?

-La humedá ye relativa, lo del fríu ye subjetivo.

-¿Pero qué me tas contando, Celsín?

-Cada cuerpu humanu ye d’una manera, ¿oíste? Y los de Pravia…

-¡Ta bajando la cota de nieve!

-Allá ella, ¿oíste?

-Pero tú…

-Yo per dientro toi subiendo la cuesta de xineru.

-¿Que qué, ho?

-Toi más caliente, Canor, que’l picaporte d’una sauna.

-¿Por?

-¡Por tou, Nica! L’ambiente, la precampaña, la velocidá del aire, el retrasu de l’AVE…

-¡Meca! ¡El casu ye que tas colarau como un tomate!

-Y pa enriba, a mi’l fútbol afectame al índice metabólicu.

-¿Cómo ye, ho?

-Tengo la sensación térmica de que vamos acabar a hosties.

-Calla, ho.

-¿Nun ves cómo vengo? ¿Nun me notes la sudoración?

-Pues tamos a tres graos Celsius.

-Na. Eso nun val pa na, yo me rigo por “graos Celso.”

-¿Eh?

-El calor que llevo per dientro, Nicanor, el sofocón interior.

-Yes mundial, Celso.

-El cuerpo humanu ye caprichosu, Nica. Y yo tengo una sensación térmica mui chunga.

-Calla, ho.

-La mio envernada va per dientro, ¿oíste?

-¡Meeeee! Anda, vete pa casa a poner un anorak que vas ponete malu.

-Malu yá toi.

-¡Cagonrós, Celsín! ¿Pero cómo turciaste así, ho?

-Vibraciones, radiaciones… ¿Tu nun lo notes?

-Vas coyer una pulmonía.

-Calla, ho. ¿Con esti calorón? 

-¿Calorón? Sí, ho…

-La sensación térmica, dígotelo yo.