Psicosis

¿Pero nun ves que la ducha ye mui pequeña?

 Suiza aconseja ducharse en pareja para ahorrar energía.

-¿Con quién hables, Norman?

-Venga, Mari, entra.

-Los dos juntos nun cabemos. 

-La energía ye limitada, Mari,  no la desperdiciemos.

-Que nun cabemos, coño, que nun cabemos.

-¡Venga, ho! ¡Ye’l llugar ideal para’l romance!

-No te flipes, ¿oíste?

-Duchanos juntinos mejora nuestra comunicación.

-Sí, ho.

-Na ducha siempre ganes toes les discusiones imaginaries.

-Puf. Lleves unos días rarísimu, tío, en serio te lo digo.

-Venga, aquí podemos facer nuestra relación más estrecha.

-Y tanto. ¡Que nun cabemos, Norman, nun sías neciu!

-Mari, vuelvesme llocu.

-Bueno, anda, dúchate tú y depués yo si eso.

-La ducha alza’l deséu sexual.

-Depende, ¿oíste? Si te da por resbalar…

-Mari, toi viniendome arriba…

-Nun sías bobu, Norman, que va a llegar tu madre.

-Mi madre soi yo.

-¿Cómo ye, ho?

-Ven, Mari, que te enjabono la espalda.

-Norman, ¿qué tienes na mano?

-¡El cepillu de baño! ¿Por?

-Nun sé, tío, me toi acojonando.

-Entra, y te diré bonitas palabras que no perforan la piel pero rasgan el alma.

-¡Puf! Qué rollu más chungu tás dándome…

-Nun lo faigas por mí, Mari, failo pola crisis.

-¿De pareja?

-Non. La crisis energética.

-¿Pero nun ves que la ducha ye mui pequeña?

-Venga, Mari, fai casu a la ministra sueca.

-Ye nana, tío, parez la ducha d’un motel.

-Venga, Marion, que non te va pasar nada.

-Uf, Norman, toi acojonada.

-Entra, y garra la relación pol mangu.

-Calla, anda, que lo tás arreglando…

-Venga, Marion, puedes chillar lo que quieras.

-¿Cómo ye, ho?

-Chirrido de violines, violas y violonchelos…

-¡La madre que te parió!

-Presente.

-¿Que qué, ho? Norman, tas rarísimu.

-Si fuera un gatu pasaría mis siete vidas contigo. ¿Sabes cómo te digo?

-Dúchate tú solu, tío.

-¿Y la ministra suiza?

-¿Tamién quiés duchate con ella?

-Qué sé yo, Marion, cada vez que corro la cortina se me va la cabeza.