Los pájaros

¿Qué ye, l’Ave María?

Cachopos con suspense.

-¡Mecagonla…!

-Tranquilu, ho.

-¡El putu páxaru!

-Hai que tar más atentu. 

-Cagonchús, pillome descuidau. 

-¿Pero nun alvirtió’l so vuelu apavoriante?

-¿Qué, ho? Si miro al cachopu nun miro al páxaru…

-Elles suelen practicar el vuelu rasante en terraza. ¿Nun la vio facer antes una picada? 

-Sí, coño, pero nun pensé que quería picar nada.

-Tamos en guerra, culpa nuesa. Esto ye un polvorín.

-¿Culpa de quién?

-Más concienciación y menos control.

-¿Cómo ye, ho?

-Tamos acosándoles. Retirando güevos, niales, pollos…

-¿Qué pollu nin que…? ¡Acaba de llevame’l mio cachopu!

-Normal. Tamos agobiándoles.

-¿Quién, ho?

-Sí. Hai que protexer la colonia…

-Qué tien que ver.

-…De gaviotes, refiérome. Cada vez nos queden menos.

-Yo soi de Heno de Pravia. Na suya nun me meto. 

-Debemos de tener tactu, compañeru, nun provocar. 

-¿Provocar yo?

-Si non, vuélvense agresives. Respetemos a los plumíferos. 

-¡Home, va! ¡Merqué un par d’ellos en Primark!

-Solo intenten sobrevivir nun hábitat invadíu por nós. 

-¿Cómo ye, ho?

-¿Nun foi usté güei a la playa?

-Sí. 

-Ah. ¿Y por qué nun van venir elles a la terraza?

-¿Pero usté qué quier, tocame los coyones?

-Pa nada.

-¡Pos déxeme en paz, que bastante tengo con esi puñeteru bichu patiamarillu!

-Yá tamos sacando defectos… 

-¿Que qué, ho?

-Ye mui cómodu criticar, cria-yos mala fama, ponelas a parir…

-Que vaigan al vertideru, coño, tienen  buffet llibre.

-Cada vez lo tienen más difícil. Esa ave igual fixo’l so nial na iglesia…

-¿Qué ye, l’Ave María?

-Déxese de babayaes. Ye usté más brutu qu’un fervinchu de pan arralláu.

-¿Pero, tío, nun tas viendo que me marchó col cachopu?

-Home, la cosa tien gracia…

-Sí, ho. Tou ye graciosu con tal que-y pase a otra persona.

-Probes. tán en declive, al ser desplazaos del so hábitat…

-Tamién  toi yo desplazau, que vengo de Tinéu.

-¿Tan cafiante ye veles revolotear?

-Tu yes faltosu, chaval.

-Sin faltar, eh. Qu’haya vida intelixente en terraza. 

-La intelixencia ye un procesu cíclicu.

-¿Qué?

-Cuando pases de llistu vuelves ser tontu.

-¿Qué?

-¡Camarero! ¡Quiero’l mio cachopu!