Seres de mecha corta.
-Yes de mecha corta, Chuso.
-Selo yo.
-Tienes que calmate, ho.
-Son toos unos cabrones.
-Mientres non apacigües la to mente y serenes el to corazón…
-¿Qué, ho?
-…Vas siguir lluchando contra l’enemigu esterior.
-¿Qué dices? ¿Nun tas viendo que vienen a por mi?
-Que no, Chusín, que no. Tas obsesionau y lleveste mal con tou Dios.
-¿Qué culpa tengo yo?
-Yes un caliente, Chusín.
-Toi más quemau que “Despacito”.
-Nomal, Chus. Pa mejorar la relación colos demás tienes que facer les paces col to únicu enemigu.
-¿Quién, ho?
-Tú mismu.
-¿Qué dices?
-Mírate al espejo.
-¿Yo? ¿Por?
-L’enemigu ta dientro.
-¿Qué me tas contando, Josicarlos?
-Ye lo que hai, dígotelo en serio. Yes un egocéntricu.
-¿Quiés llevar una hostia?
-¿Ves? Ya tamos… Yes malu pa ti. Nun pues reaccionar así.
-¿Cómo?
-Ves enemigos en tolos sitios.
-Home, una cosa ye una cosa, y otra cosa ye ser faltosu.
-Cuanto más egocéntricu yes más sufres y cuanto más sufres más conflictos tienes colos demás.
-Tú sigue así, verás.
-¿Qué quiés, pegame? ¿A ti paezte normal?
-¿El qué?
-Tas tol día buscando bronca y odiando a los demás.
-Yo nun quiero problemes pero’l que me busca atópame, ¿oíste?
-Unu cosecha lo que siembra.
-¿Ah, sí? Pues yo nun recuerdo cuando planté tanto hijoputa.
-Jobar, Chuso, los enemigos alimenteslos cola to percepción egocéntrica de la realidad.
-Tú sigue, verás…
-La violencia nun ye’l camín.
-Yá, pero si te doi una hostia te pongo a andar.
-¿Por qué odies a tol mundu?
-Oveyas…
-¿Pero por qué siempre ves la paja nel güeyu ajenu?
-Vete a cagar.
-Non te convien ser emocionalmente tan reactivu, Chus. Tas sufriendo a lo pijo.
-¿Qué vas saber tú lo que me convien o non?
-Yes de mecha corta, Chuso.
-Selo yo, coño, selo yo.