Tiempo de sologamia.
-Ai, madre, Marijosina, déjesme tonta.
-Toi encantá, dígotelo como lo siento.
-Chica, vi qu’actualizasti l’el to estáu en feisbu y quedé fría.
-Foi un pocu por sorpresa, yá te digo…
-O sea que… mandasti a Toño a la mierda y…
-Acepteme como esposa.
-¡Ai madre!
-Canseme de buscar l’amor verdaderu y tenialu en frente del espeyu.
-Pero, Mariajo, a ti los paisanos…
-¡Dejelo, Chelo! Por aburrimientu y por incapacidá pa entendelos.
-Yá, fía, pero…
-Findes de chigre, tardes de Tinder… Acabose.
-Dejesme fría, Marijose.
-La mio felicidá nun depende d’otros, ¿oíste?
-Yá, chica, pero así, en soledá…
-¿Quién lo dijo? La sologamia non ye soledá.
-Home, si nun compartes la vida con alguien más…
-Cola meyor compañía posible: conmigo mesma.
-¿Pero la ceremonia non ye una pérdida de tiempu y de perres?
-Qué va. ¡Celebrar l’amor propio! Ye lo máximo.
-¿Y fuisti de blancu, né?
-De Satén, boba, nun tonu…
-¿Champán?
-Non, tirando a sidra champanada. Jurase amor eternu non ye ninguna pijada.
-Nun sé, fía, yes más rara qu’un pez con oreya.
-¿Por qué, ho? ¿Non ye más raro atopar la to costiella o la to media naranja?
-Yá, Mariajo, pero casate contigo mesma…
-Too mui rico, mui abundante. Sin aguantar a faltosos. Nin la tuna vino.
-¿Nin un gaiteru?
-Déjame de gaites, Chelo. Si ves la llectura de los votos… ¡Qué emoción!
-¿Cómo les primaries pa la FSA, ho?
-Home, tantu non. Pero yo falé de lo mío, ¿oíste?
-Ah.
-“Comprometome a amame, quereme y respetame cada día más, renuncio a autosabotearme y atraer el fracasu a la mio vida; d’equí p’arriba prometo tratame con muncho respetu, honra y amor.”
-Qué fuerte, Marijosina. Pero, vidina, tienes un vacío…
-¿Yo? ¡Qué va!
-Un vacío legal, boba.
-¡Qué más da, Chelo! ¡Yo toi casá! ¡Y marcho de luna de miel!
-¿Ónde, ho?
-Algún destino exóticu, nun sé, toi dudando ente Sama o Santorini.
-Flipo contigo, Marijose.
-Ye la meyor manera de dase amor, faime casu. Asumo’l compromisu de quereme sin esperar esi sentimientu d’otros.
-¿Y el autodivorcio?
-Na. Eso ye dexar de querese, nunca va pasar.
-No sé, chica, colo que presta dormir faciendo la cucharita…
-Eso ta sobrovaloráo, nun seas fata. Y tú plantéatelo, en serio.
-¿El qué, ho?
-¿Quiés ser la muyer de la to vida, Chelo?
-Sí, quiero.